Skip to content

เด็กพิเศษอย่างผมกับการ “บวช”

ชวงนี้ปิดเทอมภาคฤดูร้อน สำหรับเด็กถึงวัยรุ่นชายนั้นก็มีกิจกรรมนึงเลยที่ผมคิดว่าครั้งหนึ่งในชีวิตควรทำนะ คือการ “บวช” ไม่ว่าจะพระหรือสามเณร แต่ก็เลือกวัดที่เหมาะสมนิดนึง เพราะอะไรน่าจะรู้กันดี #เรารักพระพุทธศาสนา นั่นเองครับ ซึ่งเด็กพิเศษกับการบวชนั้นดูเหมือนจะ”เป็นไปไม่ได้”เลยใช่ไหมล่ะครับ ต้องทำตามระเบียบ ถือศีล 10 ข้อ ต้องสำรวมกาย วาจา ใจ อื่นๆอีกสารพัด แต่ครั้งหนึ่งในชีวิตผมก็เคยผ่านการบรรพชาสามเณรมาเหมือนกัน วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์การบวชให้อ่านกันครับ

เหตุผลที่บวช?

แม่บังคับครับ 555+ ไม่ใช่ๆ ผิดๆ ตอนนั้นผมขอแม่บวชเอง คือตอนนั้นเรียนป.5ไปเห็นการประชาสัมพันธ์ของวัดเชิงเลน จ.นนทบุรี เกี่ยวกับการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน ก็เลยสนใจแล้วลองมาคุยกับแม่ แม่ก็ตกลงสมัครให้

//ย่อหน้านี้ไม่ใช่เกมเมอร์ข้ามไปได้ครับ

แต่ตอนบอกแม่ลืมคิดไป กิลด์กูล่ะ? เมืองกูล่ะ? 21วันแม่งไม่โดนยิงตายห่าเหรอวะ (ผลหลังสึก : ราบคาบเลย เละตุ้มเป๊ะ ละละเละตุ้มเป๊ะ วันสึกถึงบ้านรีบล็อกอินเข้าเกม แทบช็อก เมืองกูไม่ได้เอาไว้ให้พวกเมิงฟาร์มนะโว้ย ฟาร์มกันมันส์เลย นั่งดู log การโดนโจมตีไปร้องไห้ไป #โดนหนักมากจนต้องลบตัวหนี) คือตอนนั้นติดทราเวียนขึ้นหนักครับ ตั้งกิลด์ไว้ด้วยสมาชิกหลายสิบ ทิ้งลูกกิลไปบวช โดนจับเป็นฟาร์ม ฟาร์มเอ๊า ฟาร์มเอา แต่เราก็ปล่อยวางนะ ดีที่ยังไม่เติมสักบาทเลยทำใจง่ายนิดนึง แล้วก็ติดต่อ GM ลบไอดีทิ้งเลย (เรื่องอะไรจะปล่อยไอดีไว้ให้ฟาร์มฟรีล่ะ) 555+

ปลงผมนาค

วันนั้นรู้สึกจะเป็นวันที่ 30 มีนาคม 2552 วันนั้นก็เดินทางมาที่วัด ขอขมาพ่อแม่ แล้วก็ปลงผมนาค โกนผม แปลกนะ ตอนแรกกลัวมาก แต่โกนแล้วก็ไม่เจ็บแหะ

แล้วคำขานนาคล่ะ?

#ท่องไม่ได้ครัช! แต่ดีที่กล่าวเป็นหมู่ เลยเนียนได้ #จะบวชแล้วยังโกงอีก

ความรู้สึกตอนนั้นคือ กลัว กลัวว่าตัวเองจะอยู่ไม่ได้ กลัวจะปฏิบัติไม่ได้ ตอนนั้นแม่ผมก็บอกว่าเบสท์ทำได้อยู่แล้วลูก พอได้ยินแม่พูดแบบนี้น้ำตาไหลพรากเลยครับ คือ เด็กพิเศษอย่างผมที่ไม่เคยจากแม่ไปเกิน5วัน(เข้าค่ายลูกเสือ) ต้องมาอยู่วัด 21วัน! ยัง ยังไม่จบครับ สำหรับบททดสอบของผมตอนนั้น

ทำวัตรเย็นครั้งแรกในชีวิต

คือ ครอบครัวผมก็แปลกอย่างนึงคือ แม่ผมไม่สนใจพระพุทธศาสนาเลย เข้าวัดปีนึงนับครั้งได้ และที่เคยเล่าไปครับ ว่าสมัยประถมผมเรียนโรงเรียนคาทอลิก เลยยิ่งห่างไกลจากพระพุทธศาสนาเข้าไปใหญ่ การทำวัตรเย็นครั้งนั้น (ผ้าขาวนะ) คือ แบบ ได้แต่บทอรหังสัมมา สัมพุทโธ ภควา ที่สวดตอนเช้าที่รร.ตอนย้ายมาอยู่นนท์เลย พระอาจารย์ก็นำสวดไป ผมก็กางหนังสือสวดมนต์เลย สวดไปสวดมาบิดไปบิดมา ตอนนั้นยังไม่นิ่งครับ ยุกยิกตลอด ตอนนั้นเริ่ม6โมง พอเสร็จทุกบทแล้ว ผมมโนเอาว่า นี่ก็น่าจะสักสองทุ่มแล้วมั้ง ผิด! หกโมงครึ่ง! เงิบแดก สวดมนต์ไปรู้สึกว่ามันสามชาติกว่าๆ ไหงมันครึ่งชั่วโมงล่ะ

พอๆ  หมดตลกแล้ว คือจะบอกว่า การสวดมนต์ทำวัตรของเด็กสมาธิสั้นแล้ว มันเป็นอะไรที่นรกมากๆ คิดดูสิ สวดเป็นชั่วโมงๆ ไม่นับเดินจงกรมนั่งสมาธิ สมาธิมันหมดเร็วมากครับ ทำวัตรเช้าก็ใจลอยคิดถึงภัตตาหารเช้า ทำวัตรเย็นใจก็นึกถึงน้ำปานะ (ฮา) อย่างไรก็ตาม ผมว่ามันช่วยฝึกความอดทนดีนะ มันช่วยเราได้ไม่มากก็น้อยเลยทีเดียว แต่ตอนบวชอยู่ผมทานยาตามปกตินะครับ แม่ให้มาเป็นกล่องเลย

รู้หมือไร่? ยาที่เด็กพิเศษกินแทบทุกตัว ทำให้ฉี่ม่วง //เวลาโดนตรวจฉี่มีเสียวทุกที

สามเณรสรวิชญ์ ชาญจิรกิตติ

ไม่มีอะไรครับ อยากเอามาคั่นเฉยๆ นี่ไง บอกแล้วเด็กพิเศษเป็นคนตรงๆ อยากเขียนอะไร เขียนคั่นเลย เป็นไงล่ะ

นั่งสมาธินานสุดในชีวิต

สถิติ Record ไว้ 45 นาทีครับ ไม่หลับด้วยนะ คือ จะบอกว่าออทิสซึมและที่เป็นสมาธิสั้นนี่การนั่งสมาธินานๆนี่มันนรกจริงๆครับ ก็รู้ๆกันอยู่ว่าเราใจร้อนขนาดไหน แต่ครั้งนี้ผมทำได้ครับ พระอาจารย์แอบชมเล็กน้อยว่าสงบมาก คือ ไม่รู้ตอนนั้นผมทำได้ไง งงมาก

จะได้บุญหรือบาปเนี่ย…เมื่อผมยืมเงินพระพี่เลี้ยง

คือเรื่องตอนนั้นเล่นเอาโด่งดังทั้งวัดและคนรอบข้างผมเลย คือตอนนั้นผมไม่มีปัจจัยไง แล้วพอหลังเที่ยงมันไม่มีอะไรกินป่ะ งานฉันมาม่าต้องมา มีเวลาประจำที่รถขายลูกชิ้นมาอยู่ ทีนี้ เงินไม่มี ทำไง ยืมพระพี่เลี้ยงซะเลย อันนี้ป๊าผมบอกเองเลยว่าหลวงพี่โทรมาทวงเงินป๊าครับ บอกว่าเณรยืมไป200แล้วมาถวายคืนอาตมาด้วย 555+ รับหนังอาปัติไปดูหน่อยก็ดีนะ

แต่พ่อแม่ผมก็ชื่นใจแล้ว เด็กพิเศษทำได้ขนาดนี้ ทำตามกฏระเบียบได้เกือบครบ ขาดศีลข้อ6เพราะฉันมาม่าเองมั้ง

แม่ผมใส่บาตร…ประทับใจไม่ลืม

จำได้ติดตาเลยครับตอนที่แม่ใส่บาตรผม มันรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูกอ่ะครับ บิณฑบาตครั้งแรกในชีวิต

สามเณรสรวิชญ์ ชาญจิรกิตติ
สามเณรสรวิชญ์ ชาญจิรกิตติ


สรุป

เป็น 21 วันที่มีคุณค่ากับชีวิตผมที่สุดเลยมั้ง การบวชครั้งนั้นทำให้ผมรู้ซึ้งถึงคำว่า ผมทำได้ครับ ผมสามารถอยู่ปฏิบัติธรรมครบ 21 วัน ทำให้ผมได้สวดมนต์ นั่งสมาธิ โดยที่ทั้งชีวิตตอนนั้นไม่เคยได้ทำเลย ทำให้พ่อแม่ผมปลื้มใจได้ แต่ชีวิตสมณะผมตนชอนนั้นก็ไม่ค่อยราบรื่นเท่าไร เช่นเรื่องยืมเงินพระพี่เลี้ยง แต่โดยรวมผมก็ทำได้ดีครับ ได้รับคำชมจากพระอาจารย์หลายท่านเลยทีเดียวว่าผมนิ่งมาก

ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่สบายใจอยู่เลยครับตอนนั้นแหกศีลอาบัติตลอดแบบนี้มันจะได้บุญไหม เอาเป็นว่าใครเชี่ยวชาญด้านพระพุทธศาสนาบอกผมผ่าน Comment ด้วยนะครับ

ป.ล. ช่วงนี้ไม่อยากบวชครับแต่อยากปฏิบัติธรรมระยะสั้นสัก 3 วัน 7 วันอยู่ รื้อฟื้นการทำวัตรหน่อย เริ่มลืมบทสวดละ555+

แสดงความคิดเห็น